ప్రతీ రోజు చస్తున్నాను రా "చే"గువేరా

ఏది చీకటి ఏది వెలుగు
ఏది జీవితమేది మృత్యువు?
నేతి బీరకాయలో నేతియే కదా అన్నీ
అనుకుంటూనే ఉంటున్నాను

కానీ కాని,
నీవొక శిఖరం
నీ ఆలోచనలు ఎవరికీ అందనివి
నీ కళ్ళల్ల్లోకి సూటిగా చూడలేను
నీ నిజాయితీ మంటల్లో మాడిపోతానని
అదిగో ఆ సూరీడు నువ్ లేక
తూర్పున లేనే లేడు
నీ మాటల వేడిలో
నా అస్థిత్వం పొరలవుతున్నాయి
నిన్ను నేను ఎప్పటికీ ద్వేషిస్తాను
నీలా ఉండనివ్వని ఎత్తుకెగిసావని
ఐనా నీవొక అనంతం..

 నీలా ఉండటానికి
ప్రతీ రోజు చస్తున్నాను రా
"చే"గువేరా
నా చుట్టూ ఉన్న నాజీలా సాక్షిగా...

నిన్నెప్పటికీ మరువని
నీ నేను.

నీ చూపుల శాసనాల్లో

నీ చూపుల శాసనాల్లో
చిక్కుకుని చీకటి
అభిమానపు గుహల్లో
నీ ఆలోచనల
సంకేళ్ళేసుకుని
ఉనికి లేని బంధీగా
దృష్టికోల్పోయి శూన్యంలో
బరువు లేని రేణువునయ్యాను చివరికి.

చిద్విలాసంగా నవ్వుతూ నువ్వు!!!

అప్పుడే జ్ఞానోదయమయింది నాకునేనే నిజమని నాకొరకు ఎవరూ ఉండరని.

నేనున్నపుడు సంతోశంగా ఉండి
నా కోసం ఏమైన చేయడానికి సిద్ధపడే వాళ్ళు
నేను లేనపుడు నా కొరకు చావాలనుకునేవారు
ఒక్కరైనా ఉన్నారా ఈ సృష్టిలో అని ఆలోచిస్తే
నాకెవరూ కనబడటం లేదు
చివరికి నా తల్లి,భార్యా ,
నన్ను ఇష్టపడ్డానన్న మరో అవిడ కూడా!

అప్పుడే జ్ఞానోదయమయింది
నాకునేనే నిజమని
నాకొరకు ఎవరూ ఉండరని..

ఈ బందాలు అనుబందాలూ అబద్దాలని
అవి కేవలం అవసరాల కొరకు మాత్రమే అని

ఆ క్షణం నుండి మొదలైన
నా అన్వేషణ సాగుతూనే ఉంది ఇంకా
సూర్యుడు తూర్పున ఉదయిస్తూనే ఉన్నాడు

నాలోని ఆలోచనలు చిక్కబడుతున్నాయి
అనుకోకుండా నాకు దిగులు మొదలయ్యింది
ఏదో ఒక రోజు నేను కూడా చనిపోతానని.

ఒక్కసారిగా ఆలోచనలు పొరల్లా తేలిపోతున్నాయ్
ఇంకోసారి ఆవిరవుతున్నాయ్.

నా అన్వేషణ ఇంకా అలాగే సాగుతుంది
పట్టుదలతో !!!