ఆగిన పరుగు

ఆలోచనల మబ్బులు మనసును కమ్ముకున్నపుడు క్షణాలు బరువవుతూ కాలం ఆగేలా ఉంది కదా..
నిజమే నిజం రాక్షసిలా నీ ఎదురుగా ఉన్నపుడు నువ్వు మాత్రం ఏం చేస్తావు.
పక్షి రెక్కలు తెగి దార్లో కనబడినపుడు నీ కళ్ళల్లో నీటిని ఎవరైనా ఆపగలిగారా?ప్రాణం విలువ తెలిస్తే మనిషితనానికి దైవత్వం కూడా ఆబ్బుతుంది కదా.
కురు ఆలోచనలను కాల్చేసి అస్తికలను ఆకాశంలోకి విసిరి కొట్టు గాలిలో కలిసిపోతాయి నామరూపాల్లేకుండా.
ఇక్కడ అసలే చీకటి కదా, ఇంకా ఈ ముసుగుల్లో రంగులాటలెందుకు?వెలుగు కావాలి అర్థమ్ కావట్లేదా నీకు?

అక్కడ చూడు... నాకు నవ్వొస్తుంది ఆ చోద్యపు ఆటలు.
ఇక్కడ పగటివెలుగులెక్కువ,
నీ ఆలోచన  జ్వాల వెలుగులు ఇక్కడ కనబడవు,
నిజానికి అక్కర్లేదు కూడా..

నీ అరుపులు కేకలు,ఏడ్పుల కన్నా ఊరవతల చీకటి వేడి నిట్టూర్పులకు ఉండే విలువ ఎక్కువ... అది నిజమే కదా .

ఈ వేగపు వేడి పరుగుల్లో ఎక్కడికక్కడ మానసికంగా మాడిపోతున్నారు రోజు అదే జీవితమనుకుంటూ,
చుట్టూ చూస్తే అన్నీ మృత కళేబరాలే కనబడుతూ అసహ్యంగా ఉంది.
కుండీ పక్కనే పిల్లోడు ఆడుకుంటూన్నాడు బోసి నవ్వుల్తో, నన్ను చూస్తూ చేతులు చాచి మళ్ళీ నవ్వాడు ఆ నవ్వులో నాకు దేవుడు కనబడ్డాడు.
మనసులో కల్లోలం తగ్గినట్లైంది ఇప్పుడు ఏం చేయాలో కూడా తెల్సింది నాకు ఇక్కడ. కాని....
హటాత్తుగా నాకు ఏమీ వినపడక-ఏమీ కనపడకుండా ఉందేంటీ????

0 comments: