అమాయకమైన నీ కళ్ళు
నాకు పచ్చని అడవిలోని నెమలిని గుర్తు చేస్తుంటాయి.
నీ కల్మషమెరుగని మాటలు
నాకు మాటలు రాకుండా చేస్తాయి.
గుండె గొంతుతో ఎలుగెత్తాలని ఉంది నువ్ నా అని.
కాని ఏదో తెలియని మీమాంస నా గోంతును నులిమేస్తూ
నీ పట్ల నాకున్న భావాలను నొక్కిపడుతుందెందుకో.
సమాజపు పోకడల సంఘర్షణలొ ప్రతీ క్షణం ఓడుతూ
నయనాలెండి భావాల తడి కనబడక-నేను
నీ ఆలోచనల చుట్టూ పరిభ్రమిస్తూ, ఆశతో
అద్భుతాలకై మౌనంగా,ఎదిరిచూస్తున్నాను, నా గుండె-జీవితపు ఖాలీని పూరించడానికై
ఆదర్శాల అలలు నా మెదడు పొరలను చీల్చుకుని
ఆఖరి ఆలోచనకై గగ్గోలు పెడుతుంటే,
నా గుండెలో కనబడని మంట సన్నగా మొదలయింది.......
0 comments:
Post a Comment